Portal informacyjny
Życie kampusu
W profesorskim gronie
Czworo kolejnych naukowców z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu otrzymało nominacje profesorskie.
Na mocy Postanowienia Prezydenta RP z 21 lipca tytuły profesorskie otrzymali prof. dr hab. Andrzej Kałucki oraz prof. dr hab. Elżbieta Szmit-Naud z Wydziału Sztuk Pięknych oraz prof. dr hab. Jacek Wantoch-Rekowski z Wydziału Prawa i Administracji. Tytuł profesora Postanowieniem Prezydenta RP z 23 lipca otrzymała również prof. dr hab. Anna Sinkiewicz z Wydziału Lekarskiego.
Prof. dr hab. Andrzej Kałucki – urodzony 12 maja 1957 roku w Krapkowicach (woj. opolskie). W latach 1972-1977 uczęszczał do Publicznego Liceum Sztuk Plastycznych w Opolu, gdzie w ramach praktyk miał dwuletni kontrakt z Pracownią Witraży Jakuba Cubera z Głogówka. Studia artystyczne rozpoczął w 1978 roku w filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie (Instytut Pedagogiczno-Artystyczny). Od 1980 roku studia kontynuował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, które ukończył w 1985 roku. Dyplom magistra sztuki z zakresu grafiki w Pracowni Wypukłodruku u prof. Ryszarda Krzywki obronił z wyróżnieniem. W tym samym roku wygrał również konkurs na stanowisko asystenta w Pracowni Witraży oraz otrzymał jednoroczne stypendium Ministra Kultury i Sztuki. W 1989 roku odbył półroczny staż zawodowy w Pracowni Konserwacji Witraży Polskich Pracowni Konserwacji Zabytków w Toruniu. W roku 1995 uzyskał zezwolenie Ministra Kultury i Sztuki na wykonywanie konserwacji i restauracji witraży. W roku 1997 jako pierwszy w Polsce obronił przewód kwalifikacyjny na adiunkta I stopnia z zakresu witrażownictwa na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Na tym samym wydziale w 2008 roku obronił przewód habilitacyjny w zakresie szkła unikatowego, dołączając do niewielkiego grona utytułowanych znawców i twórców w tej dyscyplinie. Od 2013 roku był zatrudniony na stanowisku profesora UMK, a w latach 2015-2019 był dyrektorem Instytutu Artystycznego WSzP UMK.
Prof. Kałucki od 1985 roku rozwija i poszerza Pracownię Witraży o nowe kreacyjne techniki szkła termoformowanego, techniki piecowe, techniki palnikowe i neonowe oraz – dzięki bardzo dobrej współpracy z Hutami Szkła Artystycznego – techniki szklarskie. Nowe możliwości wielokrotnie były podstawą realizacji dyplomów artystycznych oraz podstawą artystycznej kreacji wielu wypromowanych absolwentów. Prof. Kałucki zajmuje się dydaktyką, opieką nad studentami i dba o ich rozwój w zakresie witrażownictwa i szkła artystycznego. Ponadto projektuje i tworzy witraże w architekturze sakralnej i świeckiej, zajmuje się także konserwacją i restauracją witraży zabytkowych, wpisując się w ideę chronienia dziedzictwa kulturowego od zapomnienia.
Prof. dr hab. n. med. Anna Sinkiewicz jest specjalistą otolaryngologii, audiologii i foniatrii. Po uzyskaniu dyplomu lekarza medycyny, pracę zawodową rozpoczęła w Klinice Otolaryngologii obecnego Szpitala Uniwersyteckiego nr 2 w Bydgoszczy, gdzie zdobyła specjalizacje, doświadczenie kliniczne i dydaktyczne. W 2012 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego. Wnioski i wyniki rozprawy habilitacyjnej prezentowane były na 11th PAN – European Voice Conference we Florencji, a praca została nagrodzona jako najlepsze przedstawione doniesienie. Od 2013 roku, po utworzeniu w szpitalu Kliniki Foniatrii i Audiologii, pełni funkcję jej kierownika. Od 2019 roku jest profesorem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, pracuje w Katedrze Otolaryngologii, Foniatrii i Audiologii. Prowadzi zajęcia dydaktyczne na Wydziale Nauk o Zdrowiu na kierunku audiofonologia, którego jest współtwórcą. Przez wiele lat prowadziła również wykłady na kierunku logopedia na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Współpracuje z Akademią Muzyczną, prowadzi zajęcia na podyplomowych studiach chórmistrzowskich. Organizowała i prowadziła obowiązkowe kursy dla lekarzy specjalizujących się w audiologii i foniatrii. Prowadzi wykłady dla nauczycieli w ramach Programu Prewencji Rentowej Zawodowych Zaburzeń Głosu w Szpitalu Uzdrowiskowym w Ciechocinku, gdzie jest jednocześnie koordynatorem badań naukowych. Od 2002 roku pełni funkcję konsultanta wojewódzkiego w zakresie audiologii i foniatrii dla województwa kujawsko-pomorskiego.
Prof. Anna Sinkiewicz od 1986 roku zajmuje się rozwojem foniatrii i audiologii w województwie kujawsko-pomorskim. Była współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Laryngektomowanych, którego obecnie jest członkiem honorowym. Jest inicjatorem i twórcą programu kompleksowej grupowej rehabilitacji medycznej, psychologicznej i społecznej osób po operacji usunięcia krtani. Program ten znalazł praktyczne szerokie zastosowanie w kilkunastu oddziałach otolaryngologicznych w Polsce. Jest aktywnym uczestnikiem badań wieloośrodkowych z Kliniką Audiologii i Foniatrii Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie, Katedrą Audiologii i Foniatrii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz poprzednio z Instytutem Medycyny Pracy w Łodzi. Wynikiem tych badań jest "Ogólnopolski program opieki foniatrycznej nad nauczycielami".
Jest autorem 122 publikacji naukowych w zakresie otolaryngologii, foniatrii i audiologii, autorem i współautorem 5 monografii oraz autorem 5 rozdziałów w podręcznikach akademickich. Była aktywnym uczestnikiem kilkudziesięciu zjazdów i konferencji zagranicznych.
Prof. Anna Sinkiewicz była promotorem 7 prac doktorskich, 33 prac licencjackich i magisterskich, recenzentem prac doktorskich i habilitacyjnych. Jest recenzentem czasopism "Journal of Medical Science", "Nowa Audiofonologia", "Otolaryngologia – przegląd kliniczny" i "Pielęgniarstwo Polskie". Wygłosiła 29 wykładów na zaproszenie podczas konferencji naukowych.
Prof. dr hab. Elżbieta Szmit-Naud – studia magisterskie z zakresu konserwacji i restauracji dzieł sztuki ukończyła w 1990 roku (spec. konserwacja i restauracja malarstwa i rzeźby polichromowanej) na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od tego roku do chwili obecnej wchodzi w skład jego kadry dydaktyczno-naukowej. Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce uzyskała na macierzystej uczelni w 2001 roku, a stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie konserwacja i restauracja dzieł sztuki otrzymała w roku 2014. Ponadto ukończyła specjalistyczne studia podyplomowe z konserwacji zapobiegawczej Master 2 Professionnel Université Paris-1 Panthéon-Sorbonne, uzyskując dyplom tej uczelni (2006). Uczestniczyła w stażach w Szwajcarii, Belgii i Francji oraz w specjalistycznych szkoleniach w Newcastle, Neuchâtel, Paryżu i Liége.
W swojej pracy prof. Szmit-Naud zajmuje się problemami naukowo-badawczymi i artystycznymi związanymi z konserwacją dzieł sztuki, również z wykorzystaniem badań interdyscyplinarnych. Jej zainteresowania naukowe i działania artystyczno-konserwatorskie ogniskują się na trzech obszarach. Jeden z nich obejmuje materiały i metody stosowane w konserwacji i restauracji dzieł sztuki i ich wpływ (w perspektywie czasowej) na materię dzieł oraz ich wartości artystyczne i estetyczne. Prof. Szmit-Naud zajmuje się także konserwacją zapobiegawczą, dzięki której można dostrzec zagrożenia w sferze materialnej i niematerialnej rzutujące na szanse przetrwania obiektów zabytkowych i zachowanie ich wartości. W trzecim z obszarów mieszczą się sama konserwacja i restauracja dzieł sztuki wraz z badaniami konserwatorskimi budującymi wiedzę na temat danego zabytku. Dzięki nim można optymalizować realizowane projekty lub wspomagać proces uznania dzieła za dobro kulturowe i objęcie ochroną dziedzictwa, które dotąd nie było postrzegane w tych kategoriach.
Działania w pierwszym z wymienionych obszarów badawczych podjęte zostały już na etapie pracy doktorskiej i są kontynuowane. O trwałości materiałów stosowanych w konserwacji i restauracji dzieł sztuki traktują publikacje prof. Szmit-Naud, w tym monografia "Uzupełnienia ubytków warstwy obrazów. Zmiany optyczne a stabilność stosowanych materiałów" (2006, wznowienie 2017). Opisane badania okazują się niezmiennie znaczące dla konserwatorskiej praktyki, ponieważ zawierają m.in omówienie istotnych kwestii rzutujących na trwałość efektów uzyskiwanych w procesie wieńczącym konserwację i restaurację dzieła sztuki. Działania badawcze prof. Elżbiety Szmit-Naud, obejmujące także ocenę innych materiałów i metod stosowanych w konserwacji, obecnie skupione są wokół alternatywnych środków i metod usuwania niepożądanych nawarstwień w dawnym malarstwie i polichromiach, które wykorzystuje także w swoich pracach konserwatorskich.
W zakresie konserwacji zapobiegawczej prof. Elżbieta Szmit-Naud zaproponowała innowacyjną i nowatorską na polskim gruncie metodę ewaluacji zagrożeń obiektów zabytkowych i ich zespołów. To audyt konserwatorski, narzędzie, którego efektywność została potwierdzona w ważnych instytucjach kultury.
Na szczególną uwagę zasługuje efekt badań zabytkowych scenerii teatralnych. To wspólne dziedzictwo kulturowe teatru i malarstwa jest pionierskim osiągnięciem o innowacyjnym znaczeniu w sztuce konserwacji. Obiekty zabytkowych scenerii teatralnych z trzynastu europejskich zbiorów stały się przedmiotem pracy habilitacyjnej prof. Szmit-Naud, która była poświęcona kwestiom ich konserwacji zapobiegawczej. Późniejsza monografia "Europejskie zbiory iluzjonistycznych scenerii teatralnych - dziedzictwo docenione? Perspektywa konserwacji zapobiegawczej" (2018) zyskała uznanie obu środowisk jako kompleksowe, niemające precedensu w skali międzynarodowej dzieło systematyzujące dotychczasową wiedzę na temat tego niezwykłego, dziś unikatowego dziedzictwa kulturowego.
Dorobek prof. Elżbiety Szmit-Naud obejmuje także konserwację, restaurację oraz badania licznych obiektów malarstwa sztalugowego i rzeźby drewnianej polichromowanej. W większości reprezentują one sztukę sakralną ze zbiorów muzealnych, funkcjonują w kulcie lub znajdują się w zbiorach prywatnych.
Prof. dr hab. Elżbieta Szmit-Naud w toku pracy w macierzystej uczelni kilkakrotnie uczestniczyła w pracach zespołów badawczych realizujących projekty finansowane na drodze konkursów. Efekty swoich działań prezentowała łącznie na 29 seminariach naukowych w kraju i za granicą oraz 11 wystawach. Rezultatem upublicznienia jej działań realizowanych w wymienionych obszarach jest blisko 60 publikacji o zasięgu krajowym i międzynarodowym i przekraczające tę liczbę opracowania o charakterze konserwatorskim. Jej dorobek został kilkakrotnie uhonorowany wyróżnieniami i nagrodami Rektora.
Uczestniczyła w pracach Zespołu Ekspertów NCN w panelu Nauk Humanistycznych, Społecznych i o Sztuce (2012). Jest członkiem komitetu naukowego międzynarodowego czasopisma o otwartym dostępie CeROArt (Conservation, Exposition, Restauration d'Objets d'Art), krajowych komitetów międzynarodowych organizacji ICOM i ICOMOS oraz sekcji konserwatorskiej ZPAP. Wchodziła w skład stałej komisji konserwatorskiej dla tryptyku "Sądu Ostatecznego" Hansa Memlinga w Muzeum Narodowym w Gdańsku
Prof. dr hab. Elżbieta Szmit-Naud swoją wiedzę, umiejętności i doświadczenia wykorzystuje w dydaktyce na macierzystej uczelni oraz innych wyższych uczelniach polskich (ASP w Warszawie, AMW w Gdyni) i zagranicznych. Przeprowadziła wykłady na Université Paris I Panthéon-Sorbonne, wykłady i zajęcia praktyczne w formie warsztatów w Ecole de Condé w Paryżu, gdzie była również członkiem komisji egzaminów magisterskich prac dyplomowych z konserwacji i restauracji dziedzictwa. Prowadziła także wykłady i zajęcia w ramach szkoły letniej organizowanej przez Uniwersytet w Oslo. Reprezentuje jednostki zajmujące się na WSzP UMK kształceniem w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki w europejskim stowarzyszeniu wyższych szkół konserwatorskich ENCoRE (Eureopean Network for Conservation - Restoration Education). Sprawuje opiekę merytoryczną nad osobą ubiegającą się o nadanie stopnia doktora, pełniła kilkakrotnie funkcję recenzenta w przewodach doktorskich i habilitacyjnych. Była również beneficjentką stypendium rządu francuskiego oraz programów europejskich i międzynarodowych.
Prof. dr hab. Jacek Wantoch-Rekowski – urodzony w Grudziądzu, absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Grudziądzu. Studia prawnicze skończył w 1998 roku na Wydziale Prawa i Administracji UMK. Od 1 października 2000 roku pracuje na UMK. W 2005 roku uzyskał stopień doktora na podstawie pracy "Składki na ubezpieczenia emerytalne – konstrukcja i charakter prawny". W 2014 roku na podstawie pracy "System ubezpieczeń społecznych a budżet państwa. Studium prawnofinansowe" nadano mu stopień doktora habilitowanego. Jest radcą prawnym i członkiem Regionalnej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Bydgoszczy. W latach 2016-2024 był prodziekanem ds. ekonomicznych i rozwoju, a od 1 września 2024 r. pełni funkcję prodziekana ds. finansowych i współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym na Wydziale Prawa i Administracji.
Jest autorem ok. 200 opracowań naukowych, w tym monografii, komentarzy i podręczników. Od 2017 roku jest redaktorem naczelnym Kwartalnika "Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu". Pełni funkcję dyrektora Uniwersyteckiego Centrum Ekspertyz Prawnych. Specjalizuje się w prawie finansów publicznych, w szczególności w problematyce składek na ubezpieczenia społeczne, finansach samorządowych, prawie budżetowym i dyscyplinie finansów publicznych. Ekspert w zakresie compliance i ESG.
