Polski Nobel dla prof. Marii Lewickiej
Prof. dr hab. Maria Lewicka z Wydziału Filozofii i Nauk Społecznych UMK została laureatką tegorocznej Nagrody Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, uznawanej za najważniejsze naukowe wyróżnienie w kraju.
Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, nazywane Polskimi Noblami, są przyznawane od 1992 r. za szczególne osiągnięcia i odkrycia naukowe, które przesuwają granice poznania i otwierają nowe perspektywy poznawcze, wnoszą wybitny wkład w postęp cywilizacyjny i kulturowy kraju oraz zapewniają Polsce znaczące miejsce w podejmowaniu najbardziej ambitnych wyzwań współczesnego świata. Wysokość nagrody wynosi 200 tys. zł.
Prof. dr hab. Maria Lewicka została wyróżniona w obszarze nauk humanistycznych i społecznych za sformułowanie i weryfikację psychologicznego modelu przywiązania do miejsca i pamięci miejsca.
Oprócz uczonej z UMK tegorocznymi laureatami Nagrody FNP zostali: prof. Krzysztof Liberek z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, prof. Marcin Stępień z Uniwersytetu Wrocławskiego oraz prof. Rafał Latała z Uniwersytetu Warszawskiego.
Uroczystość wręczenia nagród odbędzie się 6 grudnia.
Więcej informacji o Nagrodach FNP
Prof. dr hab. Maria Lewicka jest kierownikiem Katedry Psychologii Społecznej i Środowiskowej Instytutu Psychologii na Wydziale Filozofii i Nauk Społecznych UMK. Studia magisterskie z psychologii ukończyła w 1972 r. na Uniwersyteckie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1978 r. na Uniwersytecie Warszawskim uzyskała stopień doktora, a w 1993 r. – doktora habilitowanego. Tytuł profesora otrzymała w roku 2013. W swojej karierze zawodowej związana była z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1972-1975), Polską Akademią Nauk (1978-1983) i Uniwersytetem Warszawskim (1975-1978 – studia doktoranckie oraz 1983-2016). W latach 1994-2004 pracowała również na Uniwersytecie w Tromsø w Norwegii. W 2016 r. rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie stanęła na czele zespołu odpowiadającego za utworzenie kierunku psychologia. Na przestrzeni lat pełniła wiele funkcji administracyjnych i organizacyjnych, m.in. kierownika Katedry Psychologii Społecznej na Wydziale Psychologii UW, pełnomocnika dziekana ds. studiów międzywydziałowych, a na UMK – kierownika Katedry Psychologii, dyrektora Instytutu Psychologii i kierownika Katedry Psychologii Społecznej i Środowiskowej; zasiadała również w licznych gremiach eksperckich, m.in. w Komitecie Psychologii Polskiej Akademii Nauk, zespole MNiSW ds. nagród za wybitne osiągnięcia naukowe oraz za osiągnięcia w opiece naukowej i dydaktycznej, Komitecie Ewaluacji Jednostek Naukowych i komisji ds. parametryzacji czasopism przy MNiSW. Zainteresowania badawcze prof. Marii Lewickiej obejmują psychologię miejsca, tożsamość lokalną, pamięć miejsca (Europa Środkowo-Wschodnia ze szczególnym naciskiem na Ukrainę i Litwę), a także procesy wartościowania społecznego, kapitał społeczny i kulturowy, percepcję społeczną i relacje międzygrupowe oraz mechanizmy ludzkiej (nie)racjonalności. Badania związane z psychologią i pamięcią miejsca oraz tożsamością lokalną rozwijała w latach 2016-2021, a główną osią jej zainteresowań w ostatnim czasie jest zagadnienie esencjalizmu vs. antyesencjalizmu w percepcji miejsc. Badania temu poświęcone realizowała w ramach grantu OPUS 13, a także częściowo – grantu PRELUDIUM BIS2 oraz SONATA 17 w konsorcjum z Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu. Jest laureatką nagrody J-P Codola przyznawanej przez European Association of Social Psychology za wkład w psychologię europejską (2009), nagrody Teofrasta oraz nagrody im. Władysława Witwickiego (2013) za najlepszą książkę naukową ("Psychologia miejsca") . Od roku 2021 jest członkiem Akademii Europea. Prof. Maria Lewicka jest autorką lub współautorką licznych publikacji naukowych, m.in. monografii, rozdziałów książek oraz artykułów, w tym ok. 30 w wysoko punktowanych międzynarodowych czasopismach. Regularnie pojawia się w zestawieniu najbardziej wpływowych naukowców na świecie pod względem liczby cytowań artykułów, opracowywanym przez wydawnictwo Elsevier i Uniwersytet Stanforda.