Portal informacyjny
Humanistyka i sztuka
W uznaniu za pamięć historyczną
Dr hab. Joanna Kulwicka-Kamińska, prof. UMK z Wydziału Humanistycznego otrzymała Order Świętego Stanisława III stopnia za naukowy wkład w dzieło ochrony pamięci historycznej. Wyróżnienie to zostało przyznane na wniosek Dżirdżisa Szahuniewicza, prezesa Narodowego Centrum Kultury Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku.
Order Świętego Stanisława w przeszłości był odznaczeniem nadawanym w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, następnie został włączony do systemu odznaczeń Cesarstwa Rosyjskiego. Nadawano go do wybuchu rewolucji październikowej. Od roku 2003 przyznawany jest jako order domowy JCW Wielkiej Księżnej Marii Władymirowny Romanowej, Głowy Domu Romanowów.
Wielka Księżna, w której żyłach płynie polska krew (po babce, Helenie Bagration-Muchrańskiej z domu Złotnickiej herbu Nowina), współpracuje z Narodowym Centrum Kultury Tatarów RP oraz Związkiem Szlachty Tatarskiej byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Patronuje też Nagrodzie Literackiej Наследие (Dziedzictwo) ustanowionej przez Rosyjski Związek Pisarzy wspólnie z Rosyjskim Domem Cesarskim.
Dr hab. Joanna Kulwicka-Kamińska, prof. UMK – studia polonistyczne na specjalności nauczycielskiej odbyła w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończyła je w 1994 r., pod opieką prof. Teresy Friedel. W 2002 r. uzyskała stopień doktora na podstawie rozprawy pt. "Kształtowanie się polskiej terminologii islamistycznej", której promotorem był prof. Czesław Łapicz. W 2014 r. została doktorem habilitowanym nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, m.in. w oparciu o wydaną w 2013 r. monografię pt. "Przekład terminologii religijnej islamu w polskich tłumaczeniach Koranu na tle biblijnej tradycji translatorycznej". Od 2006 r. jest kierownikiem Podyplomowego Studium Logopedii. W latach 2015-2019 była kierownikiem Zakładu Historii Języka Polskiego, a od 2015 r. pełni funkcję dyrektora Centrum Badań Kitabistycznych UMK. Prowadzi prace badawcze z zakresu językoznawstwa diachronicznego i kontrastywnego oraz translatoryki. Do głównych kierunków jej zainteresowań naukowych należą: problematyka lingwistyczna w ujęciu historyczno-rozwojowym, język religijny (na podstawie tekstów historycznojęzykowych, zwłaszcza piśmiennictwa religijnego Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego, tłumaczeń Biblii i Koranu na język polski), teoria przekładu (zwłaszcza języki semickie), polszczyzna północnokresowa (na podstawie piśmiennictwa religijnego Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego), edytorstwo polskich zabytków rękopiśmiennych, kultura i religia chrześcijaństwa i islamu. Jest autorką ok. 130 publikacji, w tym kilku książek, m.in. Dialogue of Scriptures. The Tatar Tefsir in the Context of Biblical and Qur'anic Interpretations (2018). Publikowała w takich państwach jak: Białoruś, Japonia, Litwa, Niemcy, Rosja, Serbia, Słowacja, Ukraina, Węgry. Jest współautorką (z prof. Czesławem Łapiczem) projektu, mającego na celu wydanie pierwszego na świecie przekładu Koranu na język słowiański. Badania w tym zakresie są prowadzone od 2013 r. przez międzynarodowy interdyscyplinarny zespół naukowców z pięciu państw w ramach dwóch edycji grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki pt. "Tefsir – projekt filologiczno-historycznego opracowania oraz krytycznego wydania tzw. tefsiru Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego z 2. połowy XVI w." (pierwszego przekładu Koranu na język polski), którego jest kierownikiem. Należy do: Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów, Renaissance Society of America. Jest w radzie naukowej bądź komitecie redakcyjnym m.in. takich czasopism i serii wydawniczych jak: Rocznik Tatarów Polskich, Islamic Studies Journal, Studia Orientalne, Motif Academy Journal of Folklore, Religijność alternatywna i nowa duchowość.
