Z Medalem Pro Patria
Dr hab. Piotr Petrykowski, emerytowany profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika z Instytutu Pedagogiki, został uhonorowany Medalem Pro Patria. Odznaczenie jest przyznawane przez szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Medal Pro Patria od 2011 r. trafia do osób, których wkład w kultywowanie pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej zasługuje na szczególne uznanie. Uroczystość wręczenia odznaczeń odbyła się 18 sierpnia podczas wydarzenia upamiętniającego osoby internowane w czasie stanu wojennego w Strzebielinku.
Odznaczenie Pro Patria nie jest pierwszym w dorobku prof. Piotra Petrykowskiego. Za zasługi dla rozwoju kultury regionalnej i badań nad jej stanem został uhonorowany srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem Komisji Edukacji Narodowej i odznaką Zasłużony Działacz Kultury. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, a w 2017 roku otrzymał również Honorową Odznakę "Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych" przyznawaną, podobnie jak Medal Pro Patria, przez szefa UdSKiOR.
Dr hab. Piotr Petrykowski - w 1975 roku podjął studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, najpierw na kierunku astronomia, a w 1978 roku w zakresie pedagogiki kulturalno-oświatowej, które ukończył w 1981 roku. W latach 1977-1981 pracował w Toruńskim Towarzystwie Kultury, a w okresie 1976 -1982 jako nauczyciel w V LO w Toruniu. W stanie wojennym był internowany i przebywał w obozie w Strzebielinku. Po zwolnieniu, mając zakaz wykonywania zawodu pedagoga, podjął pracę w Zarządzie Wojewódzkim Ligi Ochrony Przyrody (1982-1983).
W 1992 roku w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy uzyskał stopień doktora w zakresie pedagogiki. Tematem jego rozprawy było "Stowarzyszenie kulturalne jako środowisko wychowawcze". W 2003 roku uzyskał na UMK, na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy "Edukacja regionalna. Problemy podstawowe i otwarte", stopień doktora habilitowanego.
1 października 1983 został zatrudniony na stanowisku asystenta stażysty w Instytucie Pedagogiki UMK. Od 1984 do 1992 roku był asystentem, następnie adiunktem (1993-2004), a od 2004 roku do czasu przejścia na emeryturę w 2021 roku był zatrudniony na stanowisku profesora UMK. W latach 1998-2007 był zastępcą dyrektora Instytutu Pedagogiki, a w latach 2005-2007 kierował Zakładem Pedagogiki Społecznej UMK, później Katedrą Teorii Wychowania (do 2021 roku). W latach 2007–2012 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Nauk Pedagogicznych UMK. Następnie przez dwie kadencje (2012-2019) był dziekanem tego wydziału. W latach 2006–2019 był także członkiem Senatu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Jest promotorem pięciu doktoratów z pedagogiki. Naukowo zajmuje się teorią wychowania ze szczególnym uwzględnieniem społecznych i kulturowych uwarunkowań wychowania oraz kształtowaniem tożsamości kulturowej, przekazem dziedzictwa kulturowego i edukacją regionalną.
Od 2014 do 2021 roku był redaktorem naczelnym czasopisma AUNC Pedagogika (Acta Universitatis Nicolai Copernici – Pedagogika), wydawanego przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Należy do Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego (od 1983 roku, w latach 1986-1989 był członkiem jego Zarządu Głównego) i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (od 1983). Odbył szereg zagranicznych staży i pobytów studyjnych w Europie, Azji i na Bliskim Wschodzie. Był stypendystą Rządu Królestwa Danii i UJOP w St. Etienne (Francja).
Był także choreografem i nauczycielem tańca. Współpracował w tym zakresie z wieloma instytucjami kulturalnymi i artystycznymi.